Η απαγόρευση τραγουδιών στα ραδιόφωνα ξεκίνησε πολύ πριν την εξάπλωση του rock ‘n’ roll.
Η μουσική ήταν πάντα υποκειμενική, ανεξάρτητα από τη γενιά που την ακούει.
Ακόμα κι αν πολλοί καλλιτέχνες θεωρούνται αντικειμενικά καλοί από τους περισσότερους ανθρώπους, πάντα θα υπάρχουν αυτοί που θα προσβληθούν από τα λεγόμενα κάποιου ή θα πουν τη γνώμη τους και θα υποστηρίξουν ότι ένας καλλιτέχνης πρέπει να αλλάξει το ύφος του και να προτιμήσει κάτι που του ταιριάζει καλύτερα.
Όλοι δικαιούνται να έχουν αυτές τις απόψεις, αλλά για μερικούς συντηρητικούς παραγωγούς στο BBC ήταν ευχάριστο να απαγορεύουν ένα τραγούδι αν διαφωνούσαν με το περιεχόμενό του.
Παρόλο που πολλοί καλλιτέχνες μπορεί να μην είχαν κακές προθέσεις, μία συγκεκριμένη λέξη ή ένα υπονοούμενο ήταν αρκετά για τους περισσότερους υπεύθυνους των ραδιοφώνων να αρνηθούν να παίξουν αρκετά κλασικά τραγούδια.
Κατά την άποψή τους, έπρεπε να υπάρχει ένα επίπεδο ευγένειας και κανείς δεν έπρεπε να εκτίθεται στην «ακολασία» στους σταθμούς τους.
Ενώ πολλοί ισχυρίζονται ότι οι περισσότερες απαγορεύσεις άρχισαν να εξαπλώνονται όταν επικράτησε το rock ‘n’ roll, δεν είναι ένα φαινόμενο που ξεκίνησε με καλλιτέχνες όπως ο Elvis Presley και ο Chuck Berry.
Συνέβαινε για δεκαετίες και ούτε ο σπουδαίος Αμερικανός μουσικοσυνθέτης και τραγουδοποιός Cole Porter απέφυγε τη λογοκρισία όταν κυκλοφόρησε το αριστουργηματικό τραγούδι «Love For Sale» για το μιούζικαλ «The New Yorkers» του Broadway το 1930.
Το «Love For Sale» είχε την ιδιαίτερη τιμή να γίνει το πρώτο τραγούδι που απαγορεύτηκε από το BBC εξαιτίας του άσεμνου – όπως θεωρήθηκε – περιεχομένου του.
Η σκέψη ότι ο άνθρωπος πίσω από μερικά από τα πιο διάσημα τραγούδια όλων των εποχών που ανήκουν στο Great American Songbook (Μεγάλο Αμερικανικό Κανόνα) είναι επικίνδυνος, είναι αρκετά παράδοξη, αλλά είναι εύκολο να καταλάβει κανείς πώς προέκυψε αυτό το συμπέρασμα εκείνη την εποχή.
Εφόσον οι περισσότεροι τραγουδιστές της εποχής ήταν γνωστοί για τις μελαγχολικές μπαλάντες τους, το «Love For Sale» μπήκε σε επικίνδυνα εδάφη με τους στίχους του, η οποία ήταν γραμμένοι από την οπτική γωνία μιας ιερόδουλης που διαφήμιζε ότι είχε «αγάπη προς πώληση».
Αν εξετάσουμε τους στίχους, το BBC ίσως είχε λίγο δίκιο στη συγκεκριμένη περίπτωση, καθώς η ιερόδουλη τραγουδάει ότι θέλει να βρει μία αγάπη «νεανική» και «αμόλυντη», κάτι που πιθανώς υπονοεί ότι δεν είναι καν ενήλικη.
Παρόλο που το «Love For Sale» μπορεί να γράφτηκε από έναν άνθρωπο που δεν έκρυβε τις σεξουαλικές προτιμήσεις του και την ομοφυλοφιλία του, ο τόνος του τραγουδιού είναι εντελώς διαφορετικός.
Σε σύγκριση με άλλα τραγούδια που αναλώνονται στην ηδονή, το «Love For Sale» ήταν ένα τραγούδι που κάλυπτε την έμπνευσή του κάτω από ποιητικούς στίχους.
Γιατί το BBC απαγόρευε τραγούδια
Με την έλευση του, το rock and roll άρχισε γρήγορα να αντιπροσωπεύει όλα όσα απεχθάνονταν οι συντηρητικοί ραδιοφωνικοί παραγωγοί.
Εφόσον πολλά τραγούδια περιείχαν σεξουαλικά υπονοούμενα, απαγορεύτηκαν οι επιτυχίες πολλών μεγάλων καλλιτεχνών είτε είχαν κάτι παιχνιδιάρικο όπως το «Hi Hi Hi» του Paul McCartney είτε ήταν λίγο πιο ξεκάθαρα όπως το «Relax» των Frankie Goes to Hollywood.
Δεν εξόργιζε όμως μόνο το σεξ τους συντηρητικούς κύκλους.
Τραγούδια που προωθούσαν ανοιχτά τη χρήση ναρκωτικών ήταν επίσης εκτός κάδρου, με το «Lucy in the Sky With Diamonds» των Bealtes από το «Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band» να απαγορεύεται λόγω της σύνδεσής του με τη χρήση LSD.
Τραγούδια που προωθούσαν τη βία θεωρούνταν επίσης εξαιρετικά αμφιλεγόμενα, όπως το «I Shot The Sheriff» του Eric Clapton, το οποίο αποσύρθηκε από τα ερτζιανά επειδή κρίθηκε ότι επικροτούσε τη δολοφονία αστυνομικών.
Παρόλο που οι περισσότεροι καλλιτέχνες σπάνια μπαίνουν στο στούντιο ηχογράφησης με σκοπό να δημιουργήσουν ένα τραγούδι που προωθεί τη βία ή προκαλεί κάποιον να ενδώσει στις σαρκικές αμαρτίες, η απαγόρευσή τους από το BBC ήταν ταυτόχρονα το καλύτερο και το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί.
Η απαγόρευση προκαλούσε σε κάθε ακροατή μία ακόμα μεγαλύτερη περιέργεια και επιθυμία να βρει το τραγούδι και να ανακαλύψει γιατί απαγορεύτηκε εξ αρχής.
Είναι αδύνατο να εμποδίσεις κάποιον να μην ακούσει κάτι που του αρέσει. Με πρώτο παράδειγμα το «Love For Sale» του Cole Porter, η απαγόρευση ενός τραγουδιού θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μία άλλη μορφή διαφήμισης.
Η ιστορία της απόρριψης του David Bowie από τους Beatles αποτελεί ένα μάθημα για όλους τους φιλόδοξους καλλιτέχνες. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι κάποτε είπαν στον David Bowie πως δεν ήταν αρκετά καλός. Αλλά πριν γίνει ο Starman, έπρεπε να ξεπεράσει πολλά εμπόδια. Είναι δύσκολο να τον φανταστείς απογοητευμένο στο δωμάτιό του, προσπαθώντας να ζήσει ως folk τραγουδιστής, αλλά όπως πολλοί πριν από αυτόν, οι πρώτες προσπάθειες του νεαρού David Jones […]
